بیماری اکتروپیون (Ectropion)، وضعیتی است که در آن پلک پایینی به سمت بیرون برمیگردد و از سطح چشم فاصله میگیرد. این عارضه باعث میشود که سطح داخلی پلک در معرض هوا و تحریکات محیطی قرار گیرد و علائمی مانند خشکی چشم، سوزش، قرمزی و ترشح بیش از حد ایجاد کند. اکتروپیون ممکن است به دلایل مختلفی همچون ضعف عضلات پلک به دلیل افزایش سن، آسیبدیدگی، جراحیهای قبلی یا بیماریهای پوستی رخ دهد. درمان این نوع بیماری نیز بسته به شدت آن میتواند از روشهای سادهای مانند استفاده از قطرههای مرطوبکننده تا جراحیهای اصلاحی برای بازگرداندن پلک به وضعیت طبیعی در هر فرد متغیر باشد. در ادامه این مطلب از مرکز جراحی RMC، به بررسی دقیقتر این موضوع میپردازیم و روشهای درمان آن را به طور مفصل توضیح میدهیم.
سرفصل موضوعات
Toggleاکتروپیون یک وضعیت پزشکی است که در آن لبه پلک (اغلب پلک پایین) به سمت خارج از چشم برمیگردد و سطح داخلی پلک به وضوح دیده میشود. این اختلال معمولا باعث خشکی، التهاب و تحریک چشم شده و پلک دیگر به درستی قرار نمیگیرد. افراد مبتلا عمدتا نیز علائمی مانند ریزش اشک زیاد و حساسیت به نور را تجربه میکنند. در موارد شدیدتر، خطر عفونت قرنیه وجود دارد. علل اکتروپیون کاملا مختلف است و شامل عواملی همچون افزایش سن، آسیبهای قبلی به چشم یا پلک، جراحیهای چشمی، التهاب مزمن یا بیماریهای پوستی باشد.
بهتر است بدانید، پیر شدن، یکی از شایعترین دلایل بروز این بیماری است، زیرا با افزایش سن، عضلات و بافتهای اطراف پلک شل و ضعیف میشوند. دیگر علل ممکن شامل سوختگیها، جراحیهای قبلی که به پلک آسیب زدهاند، یا فلج عصب صورت است که باعث ناتوانی در کنترل عضلات پلک میشود. در مواردی نادر نیز بیماری اکتروپیون با برگشت پلک به خارج میتواند ناشی از بیماریهایی مثل آکنه یا اختلالات خودایمنی باشد.
علائم رایج اکتروپیون چشم عمدتا شامل موارد زیر است:
برگشت پلک به خارج یا اکتروپیون به دلایل مختلفی ایجاد میشود که یکی از شایعترین عوامل آن افزایش سن است. با پیر شدن، عضلات و بافتهای پیوندی پلک شل و ضعیف میشود و به سمت خارج از چشم برمیگردد. کاهش استحکام عضلات اطراف پلک و از دست رفتن کشش طبیعی پوست باعث میشود که پلک نتواند به درستی بر روی چشم قرار گیرد. این نوع اکتروپیون به طور معمول در افراد مسنتر رایج است.
عوامل دیگری که میتوانند منجر به برگشت پلک به خارج شوند، آسیبهای فیزیکی به پلک، جراحیهای قبلی چشم و التهاب مزمن هستند. جراحیهای چشمی یا زیبایی که به بافتها و عضلات پلک آسیب میزنند، میتوانند سبب ضعف یا تغییر ساختاری در ظاهر آن شوند. همچنین، فلج عصب چهره (مانند فلج بل) به ناتوانی در کنترل عضلات پلک منجر شده و در نتیجه پلک به بیرون برمیگردد. در موارد نادر، بیماریهای پوستی مانند درماتیت یا زخمهای ناشی از سوختگی نیز در ایجاد اسکار و تغییر شکل پلک نقش دارند که منجر به اکتروپیون میگردد.
تشخیص اکتروپیون (برگشتگی پلک به خارج) عمدتا از طریق معاینه فیزیکی توسط چشمپزشک انجام میشود. پزشک در این معاینه وضعیت پلکها، میزان باز شدن آنها و قرار گرفتن روی چشم را بررسی میکند. یکی از روشهای تشخیصی، کشیدن پلک به سمت پایین برای مشاهده چگونگی واکنش آن است. اگر پلک به طور طبیعی به جای خود برنگردد، نشانهای از بیماری اکتروپیون است. همچنین، پزشک ممکن است از ابزارهایی مانند لامپ شکاف (slit lamp) استفاده کند تا وضعیت پلکها و سطح چشم را دقیقتر بررسی نموده و ببیند آیا آسیب یا خشکی روی قرنیه ایجاد شده است یا خیر.
علاوه بر معاینه چشمی، پزشک با بررسی علائم بیمار مانند خشکی، تحریک، آبریزش بیش از حد چشم یا حساسیت به نور به تشخیص دقیقتر میرسد. در برخی موارد، ارزیابی سابقه پزشکی فرد نیز مهم است، به ویژه اگر آسیبدیدگی، جراحی قبلی یا بیماریهای زمینهای عصبی وجود داشته باشد که میتواند به بروز اکتروپیون منجر شود. در صورت لزوم نیز پزشک از آزمایشهای تشخیصی مازاد مانند تست یا بررسیهای تصویری برای ارزیابی وضعیت عضلات و اعصاب مرتبط با پلکها استفاده میکند.
جراحی اکتروپیون معمولا برای افراد مسن توصیه میشود، زیرا این مشکل بیشتر در اثر شل شدن عضلات و بافتهای پلک به دلیل افزایش سن رخ میدهد. این حالت به ویژه در افراد بالای ۶۰ سال شایع است. با این حال، این جراحی محدود به سن خاصی نیست و ممکن است در افراد جوانتر که به دلیل آسیبدیدگی، جراحیهای قبلی یا مشکلات مادرزادی دچار اکتروپیون شدهاند، نیز انجام شود. مهمترین معیار برای تصمیمگیری در مورد جراحی، شرایط بالینی فرد و تاثیر اکتروپیون بر سلامت و راحتی چشم است، نه سن دقیق بیمار.
عدم درمان اکتروپیون میتواند به مرور زمان مشکلاتی جدی برای سلامت چشم ایجاد کند. یکی از مهمترین عوارض، خشکی شدید چشم است، زیرا پلک نمیتواند به طور کامل سطح چشم را بپوشاند و مانع تبخیر یا ریزش اشک شود. این خشکی مداوم سبب میگردد تا چشم به راحتی تحریک شده و علائمی مانند قرمزی و سوزش احساس شود. اگر این وضعیت ادامه پیدا کند، قرنیه چشم که مسئول وضوح بینایی است، احتمالا خراشیده یا زخمی میشود. این زخمها میتوانند به عفونتهای چشمی منجر شوند که در صورت عدم درمان، عواقب جدی مانند کاهش بینایی را به دنبال دارند.
علاوه بر خشکی و عفونت، اکتروپیون درماننشده باعث حساسیت شدید به نور، آبریزش مداوم و درد میشود که کیفیت زندگی فرد را به شدت تحت تاثیر قرار میدهد. عفونتها و التهابات مکرر ناشی از این مشکل در بلندمدت ممکن است سبب ایجاد زخمهای دائمی روی قرنیه شوند و بینایی را مختل کنند. همچنین، در مواردی که علت بیماری اکتروپیون مشکلات عصبی یا عضلانی باشد، عدم درمان به موقع به ضعف بیشتر عضلات پلک و ایجاد مشکلات جدیتری در عملکرد بینایی منجر خواهد شد.
مراحل درمان اکتروپیون به شدت و علت ایجاد آن بستگی دارد و میتواند از درمانهای ساده تا جراحیهای پیچیده متغیر باشد. در ادامه به مراحل مختلف درمان آن اشاره میکنیم:
در مراحل اولیه و زمانی که اکتروپیون خفیف باشد، ممکن است پزشک از درمانهای دارویی استفاده کند که شامل قطرههای مرطوبکننده یا پمادهای چشمی است که به حفظ رطوبت چشم و جلوگیری از خشکی و تحریک آن کمک میکنند. همچنین در صورت بروز عفونت یا التهاب، آنتی بیوتیکهای موضعی تجویز میگردد تا عفونت به طور کامل کنترل و التهاب کاهش یابد. این درمانها به تسکین علائم کمک نموده، ولی به طور صد در صد مشکل برگشت پلک را برطرف نمیکنند.
برای کاهش علائم و جلوگیری از تشدید اکتروپیون، برخی تغییرات در سبک زندگی ممکن است موثر باشد. استفاده از عینک آفتابی برای محافظت از چشمها در برابر باد، گرد و غبار و نور خورشید توصیه میشود. همچنین خوابیدن به گونهای که فشار کمتری روی پلکها باشد و اجتناب از مالیدن چشمها تا حد زیادی مفید بنظر میرسد. ناگفته نماند، استفاده از کمپرس گرم و ماساژ ملایم پلکها نیز به کاهش التهابها کمک میکند و باعث جلوگیری از برگشت پلک به خارج در حالت شدیدتر میشود.
اگر اکتروپیون پیشرفته باشد یا علائم با درمانهای دارویی کنترل نشود، جراحی تنها راهحل قطعی برای اصلاح برگشت پلک به خارج است. نوع جراحی به علت اکتروپیون بستگی دارد. در مواردی که مشکل ناشی از شل شدن عضلات پلک است، جراح ممکن است از طریق برش پلک، آن را به جای صحیح بازگرداند. در موارد دیگر، ممکن است نیاز به پیوند پوست یا عضلات باشد. جراحیهای اصلاحی معمولا موفقیتآمیز هستند و میتوانند مشکل را به طور کامل برطرف کنند، اما ممکن است پس از جراحی نیاز به مراقبتهای بعدی و استفاده از قطرههای چشمی داشته باشید تا از بروز مجدد خشکی و عفونت جلوگیری شود.
اکتروپیون و انتروپیون دو اختلال شایع پلک هستند که به طور عمده بر نحوه قرارگیری پلکها نسبت به چشم تاثیر میگذارند، اما جهت برگشتگی پلک در این دو وضعیت متفاوت است. اکتروپیون حالتی است که در آن پلک به سمت خارج از چشم برمیگردد و نمیتواند به درستی سطح چشم را بپوشاند. این برگشتگی باعث میشود تا سطح چشم در معرض خشکی، تحریک و افزایش احتمال عفونت قرار گیرد. در اکتروپیون، معمولا پلک پایین دچار مشکل شده و اشک نمیتواند به طور طبیعی پخش شود که این امر به خشکی و تحریک چشم منجر میگردد.
در مقابل، انتروپیون حالتی است که در آن پلک به سمت داخل چشم برگشته و مژهها به سطح چشم برخورد میکنند. این وضعیت باعث ایجاد خراش روی سطح قرنیه و تحریک مداوم میشود و میتواند به درد، قرمزی و در صورت عدم درمان به زخمهای قرنیه و عفونتهای چشمی منجر گردد. برخلاف اکتروپیون که سطح چشم در معرض هوا قرار میگیرد، در انتروپیون مشکل از تماس مژهها با چشم ناشی میشود. این تفاوت اصلی بین این دو وضعیت است: در اکتروپیون پلک به بیرون و در انتروپیون به داخل تغییر زاویه میدهد،. هر دو وضعیت میتوانند به مشکلات جدی چشمی منجر شوند اما نحوه ایجاد عوارض آنها متفاوت است.
مدت زمان جراحی اکتروپیون معمولا بین ۳۰ دقیقه تا ۱ ساعت طول میکشد، بسته به شدت برگشتگی پلک و تکنیک جراحی مورد استفاده. اگر شرایط پیچیدهتری وجود داشته یا اصلاحات بیشتری نیاز باشد، ممکن است این زمان کمی طولانیتر شود. جراحیهای سادهتر نیز به تبع در مدت زمان کمتری انجام میشوند. پس از جراحی، عمدتا به بیمار توصیه میشود چند ساعت در کلینیک درمانی بماند تا بهبود اولیه تحت نظارت پزشکان صورت گیرد و سپس برای استراحت به خانه بازگردد.
مراقبتهای پس از جراحی اکتروپیون شامل اقداماتی است که به حفظ سلامت چشم و جلوگیری از بازگشت مشکل کمک میکند. این مراقبتها اغلب شامل موارد زیر است:
مدت زمان بهبود پس از جراحی اکتروپیون اغلب بین ۲ تا ۶ هفته است، اما این زمان به عواملی مانند شدت بیماری و نوع جراحی انجام شده بستگی دارد. در هفتههای اول پس از جراحی ممکن است تورم، کبودی و کمی ناراحتی در ناحیه پلک وجود داشته باشد که این علائم پس از ۱ تا ۲ هفته کاهش مییابند. بیشتر بیماران بعد از این مدت قادرند به فعالیتهای روزمره خود بازگردند، اما برای بازگشت کامل عملکرد طبیعی پلک و کاهش تمامی علائم احتمالا چندین هفته زمان نیاز باشد. استفاده از داروهای تجویز شده مانند قطرههای چشمی و رعایت دقیق توصیههای پزشک در این مرحله بسیار ضروری است.
با این اوصاف، بهبود کامل و اطمینان از تثبیت نتایج جراحی ممکن است تا ۶ هفته طول بکشد. در این دوره، بهتر است از فعالیتهای سنگین، ورزشهای شدید و هر گونه فشار به ناحیه چشم و پلک خودداری شود. همچنین، مراجعات منظم به پزشک برای ارزیابی فرآیند درمان و بهبود ضرورت دارد. با رعایت مراقبتهای پس از جراحی و پیروی از دستورالعملهای پزشک، نتایج جراحی معمولا موفقیتآمیز است و خطر عود اکتروپیون یا بروز عوارض دیگر به حداقل میرسد.
هزینه درمان بیماری اکتروپیون چشم در مرکز جراحی RMC به چندین فاکتور بستگی دارد که هر کدام میتواند بر قیمت نهایی تاثیر بگذارد. از جمله مهمترین این عوامل میتوان به میزان شدت بیماری و پیچیدگی جراحی اشاره نمود. در مواردی که اکتروپیون خفیف بوده، ممکن است درمانهای دارویی یا مداخلات جزئی لازم باشد که هزینه کمتری دارد. اما در موارد شدیدتر که جراحی اصلاحی نیاز است، هزینه به همان نسبت افزایش مییابد. در مرکز جراحی RMC، پزشکان مجرب با سالها تجربه در انجام این نوع جراحیهای زیبایی فعالیت میکنند که این امر تضمینکننده کیفیت بالای درمان است.
در این کلینیک، مراقبتهای جامع پس از عمل مانند تعیین وقت ویزیتهای منظم و استفاده از تجهیزات پیشرفته برای بهبودی سریعتر بیمار ارائه میگردد. این مرکز با بهرهگیری از آخرین تکنولوژیها و استفاده از بهترین روشهای درمانی، شرایطی را فراهم نموده که بیمار با اطمینان کامل فرآیند درمان را آغاز کند. اگر به دنبال درمان مطمئن و با کیفیت برای رفع بیماری اکتروپیون هستید، مرکز جراحی RMC با ارائه خدمات تخصصی و هزینههایی مناسب، بهترین گزینه برای شماست.
اکتروپیون یک اختلال پلکی است که میتواند تاثیرات جدی بر سلامت و زیبایی چشم داشته باشد. برگشت پلک به خارج باعث میشود که چشم به طور مداوم در معرض عوامل تحریککننده مانند باد و گرد و غبار قرار گیرد و در نهایت نیز منجر به خشکی، التهاب و حتی عفونتهای مکرر چشم شود. از نظر علمی، اکتروپیون اغلب با ضعف عضلات اطراف پلک همراه است که احتمالا به دلیل پیری، فلج عصب چهرهای، آسیبهای فیزیکی یا جراحیهای قبلی رخ میدهد. در موارد خفیف، استفاده از قطرههای مرطوبکننده و پمادها میتواند به کاهش علائم کمک کند، اما در موارد پیشرفتهتر، مداخله جراحی ضروری است.
از نظر درمانی، جراحیهای اصلاحی مختلفی برای بازگرداندن پلک به حالت طبیعی وجود دارد که بر اساس علت اصلی بیماری اکتروپیون انتخاب میشوند. به عنوان مثال، اگر اکتروپیون ناشی از افزایش سن و شل شدن عضلات باشد، جراحی تقویت عضلات و بازسازی ساختار پلک معمولا موثر است. در صورتی که این وضعیت ناشی از آسیبدیدگی یا اسکار باشد، بازسازی بافتی ممکن است مورد نیاز باشد. در این راستا، تشخیص به موقع و درمان مناسب به پیشگیری از عوارض جدیتر مانند زخم قرنیه و کاهش بینایی کمک میکند. خلاصه اینکه، مراجعه به پزشک متخصص چشم در مراکز معتبر درمانی همچون مرکز جراحی RMC در صورت بروز علائم اکتروپیون بسیار ضروری است.
شما میتوانید جهت جراحی و درمان اکتروپیون به RMC مراجعه کنید.
چقدر این پست مفید بود؟
روی یک ستاره کلیک کنید تا به آن امتیاز دهید!
میانگین امتیاز ۵ / ۵. تعداد آرا: ۱
بدون رای! اولین نفری باشید که به این پست امتیاز می دهید.
پیام بگذارید